|
در حاشیه
یادداشت یک خواننده |
|
| جناب بلخی، تصور می کنم شما در تحلیل مقاله شرق دچار سوء تفاهم شده اید. نویسنده مقاله هرگز دیدگاه نژادپرستانه نداشته است، بلکه معتقد است که اقلیا پشتون نباید با دیدی نژاد پرستانه برای خود امتیازات استثنایی قائل باشد. قانون اساسی کشور باید دست کم متساویناَ دری و پشتو باشد، و تقدم با گروه اکثریت باشد، پول کشور باید به دو زبان و با تقدم زبان اکثریت باشد! سرود ملی کشور باید به دو زبان و با تقدم زبان اکثریت باشد! اینها نژاد پرستی نیست! کمال عدالت خواهی است! نویسنده ننوشته است که جنب غیر متمدن و شمال متمدن است، بلکه نوشته است جنوب یعنی پشتون ها بیشتر و عموماً قبیله ای هستند، در حالی که در شمال قبیله رنگ می پردازد و زندگی مدنی تر است، کو تا به تمدن جهانی برسد! نویسنده دموکراسی محد.د را با شرط سواد برای رآی دهنده زر نظر مستقیم سازمان ملل پیشنهاد کرده است تا دستور دیگران رأی ندهد، تا هر بیسواد نادانی در سرنوشت کشور دخالت نکند. اما دلیل عقب ماندگی و تعصبات بیشتر در جنوب به هر دلیل که باشد وجود دارد و مزاحم زندگی بقیه مردم شده است. نویسنده هرگز پیشنها تقسیم کشور را نکرده است، بلکه پیشنهاد کرده است وضعیت موجود یعنی جدایی فرهنگی ولایات رنگ فدرال به خود بگیرد، تا اقوام مسلح بی جهات خود را و عقایدشان را به مردمان و اکثریت ملایم و شهری تحمیل نکنند، و با شادمانی برابر تمایلات خود با رأی مردما باسوادشان زندگی کنند! این نژاد پرستی نیست. مسلح بودن اقوام و زورگویی آنان نژادپرستی است! نادیده گرفتن حق اکثریت توسط اقلیت قومی و طرفداری از آن نژاد پرستی است! دموکراسی حکم می کند که بدون اعمال زور، یعنی با خلع سلاح عمومی، طبق آرای با سوادان، و با رعایت حقوق فرهنگی و اجتماعی اقوام رفتار شود، و پیشنهاد فدرالیسم و عدم دخالی همسایگان بویژه سازمان اطلاعات ارتش پاکستان ابزار خوبی برای رفع این بی عدالتی است! |
نوشته شده توسط: فریدون
جناب آقای فریدون!
با سلام و سپاس از شما امیدوارم که شما نویسنده محترم آن مقاله باشید ولی به هر صورت لازم دانستم با کمال احترام فقط به چند نکته اشاره کنم:
۱- من ادعا نکردم که نویسنده دیدگاه نژادپرستانه دارد ولی تناقض مورد اشاره را با توجه به مصاحبه ای با عنوان «لطفا به زبان فارسی»! در همان ضمیمه مطرح کردم. عنوان مقاله شرق دقیقا عبارت است از «مدنیت در برابر قبیله گرایی» و من متن آن را در ادامه تقدیم خوانندگان خواهم کرد تا خود قضاوت کنند.
۲- من خود علاقه مند به دموکراسی و رای اکثریت می باشم ولی تصور می کنم که با ظاهر سازی هایی چون فارسی بودن و ... مشکل ما حل نخواهد شد چنان که تا امروز با پشتو بودن که یک نوع ظاهر سازی است مشکل ما حل نشده است. همانطور که مشکل زنان افغانستان با حضور در پارلمان و ... حل نمی شود و مشکل حقوق بشر با اجلاس و بیانیه حل نمی شود و ... زیرا مشکل کشور ما ریشه در زیر ساخت های اساسی کشور چون مسایل فرهنگی و اجتماعی دارد و این زمانی حل می شود که تغییرات ریشه ای در کشور صورت گرفته و افکار و اندیشه های ما تغییر کند. نمونه مشخص این نوع تغییر همین کشور ایران است که خود نیز آن را مثال زده اید.
۳- اکثریت عین دموکراسی است ولی در کشور ما قدرت مندان دارای اکثریت اند و رای اکثریت با پول به دست می آید.
۴- من در مورد فدرال و غیر آن نظری ندارم ولی تصور نمی کنم که با این مسایل دردهای ریشه ای کشور درمان شود.
۵- متاسفانه ساختار قومی و نژادی که در تمام امور فعلی چون قانون اساسی نیز به چشم می آید نشانه ای از تناقض آشکار شعار با واقعیت است.
۶- راستی چه کسانی می توانند و حق دارند دموکراسی را در کشور پیاده کرده و ممثل آن باشند؟ برادران جهادی یا ملایان طالب؟!!!!!
۷- عامل دخالت و تاثیر کشورهای خارجی چون پاکستان در کشور چه کسانی اند؟ خود این را بهتر می دانید و ...
با احترام
اینک متن کامل مقاله «مدنیت در برابر قبیله گرایی» تقدیم خوانندگان می شود:
مدنيت در برابر قبيله‌گرايي
فريدون مجلسي
چندي پيش يادداشتي در «شرق» نوشتم در باب اينكه چگونه در پايان جنگ سرد از افغانستان به عنوان طعمه‌اي براي به دام انداختن شوروي استفاده شد و چگونه پس از خروج نيروهاي شوروي از افغانستان و پيروزي مجاهدان در كابل، غرب كه ديگر به هدف خود يعني شكست و تحقير شوروي دست يافته بود افغانستان را، كه بر سر پا نگه داشتنش هزينه داشت، به حال خود رها و فراموش كرد و سرنوشت آن كشور را به دست رقابت‌هاي قومي داخلي و توسعه طلبي‌هاي پاكستان وانهاد ...